Nefes alamıyorum,boğazımda tıkanıyor birşeyler.yutkunamıyorum..
dudaklarımdan dökülemiyor cümleler.ellerim de ağırlaştı artık,zor yazıyorum.bazen artık zor yaşıyorum..
Belki de..nikotin koması herşey

Sessizliğin içinde sessiz çığlıklar atıyor gece.
Gece,ağlıyor...
Karanlık,karanlık oluyor,karanlık..
Karanlık derken bi an ne kadar garip geliyor kulağa.Tüm garipliklerin ardında uzuyor gece.Uzadıkça uzuyor..
Sarı sokak lambasının altında parlıyor uçuşan polenler,gözyaşı gibi
Sessiz çığlıklar atıyor gece,duyuyor musun?

???

öyle yalnızız ki aslında...hayatımıza değil de yalnızlığımıza sığdırmaya çalışıyoruz aslında birilerini,birşeyleri...birşeylerle uğraşıyoruz,birileri için çırpınıyoruz.ama aslında bu bencillik de bencil olduğumuz için mi kaybediyoruz?

Güneş başladı ya yüzünü göstermeye,serin rüzgarlar esiyor ya artık tenime akşamüstleri...papatyalarda başladıysa boy göstermeye tamam artık demeyin halime...ben de çıktım gün yüzüne.aşk kokuyor çilek çilek..naif bir melodi kulağımda..
hadi çıkalım pembe bulutlara....

tırnaklarım benim tenimi de deliyor artık,kanırtıyor...kanıyor...mutsuz olduğum anlar öfkeye çeviriyor belki kendini daha az acıtır diye kimbilir...
elime damladı kadehimden bir damla...yanağımdan damlayan daha kırmızı...
gözümden düşen her yaş sinirlendiriyor artık seni...
gözümden düşen her yaş kokuyor,kan kırmızısı..kan kırmızısı kokuyor...
yavaşlıyor..nabzım...
kanıyor...
kokuyor...
kan kırmızısı...