27 Ağustos 2009 Perşembe


Çok çok önce okuduğum bir kitap vardı.Bir cümlesi öyle yer etmişti ki belleğimde.Bugün yine çıkageldi.
'insanlarla kurduğum her ilişki,benim normal bir yaşam sürmemi engelliyor.'
Lanet olsun,doğru olabilir mi?

Bilinçaltım bana yine oyun oynuyor olabilir mi?Neyse..Her neyse..

Herşeyden uzağa gitmeyi istiyorum ben şimdi.Sakin bir sahil kasabası istiyorum.Kimse olmasın,olanlar yabancı.Biraz yalnız kalmak istiyorum ama yalnızlığıma seni de katmak.Öyle yalnızlık olmaz biliyorum-ben zaten hep kendimle çelişiyorum-
Bi çay,bi sigara..Yağmur yağsın,ıslanalım.Ayışığı vursun gökten tenime..Üşüyelim ama.Yan yana.Sonbahar olsun-sonbaharı özledim.
Sarıl sen bana.Üşüyelim yan yana.Ama havadan olsun..

2 yorum:

  1. Bende öyle düşünüyorum, insanlarla kurduğum her iletişim normal yaşam sürmemi engelliyor diyorum ama doğrusu bu değil biliyorsun değil mi?

    yanlış yoldayız yani, haberin ola..

    YanıtlaSil
  2. Göre göre atıyoruz adımları,geri dönüşü de yok değil de neden hala diye düşündüğümde bulamıyorum çoğu zaman.şayet bulursan sebebini beni de haberdar et olur mu?

    YanıtlaSil